ژیوا

فروغ یجا واسه معشوقش مینویسه: همین کافی بود، همین که میدانستم؛ تنم درد تنت را دارد! نه میل تنت را...

یه نقطه‌ای از دوست داشتن هست که فرا تر از میل و جسمته دیگه بند بند وجودت و ذره ذره قلب و روحت بهش احتیاج داره؛

اون دوست داشتن واقعیه... (امروز روز این شکلی باشه 🙃)